در حال ویرایش احمدحسین عدل (بخش)

== سایر فعالیت‌ها ==
[[پرونده:Falahat 1308.png|left|thumb|500px|'''نخستین استادان مدرسه عالی فلاحت و صنایع روستایی ۱۳۰۸ خورشیدی'''{{سخ}}
ایستاده از راست: دکتر محمود معاضد، دکتر [[تقی بهرامی]]، میرخانی، دکتر [[اسفندیار اسفندیاری]]، ناشناس و رحمت‌الله شیبانی. نشسته از راست: دکتر [[جلال افشار]]، دکتر پرالما فرانسوی، احمدحسین عدل، [[مصطفی قلی بیات]]، لونی فرانسوی، محمدمظاهر صدیق‌حضرت، دکتر مرتضی گلسرخی.]]
عدل یکی از بنیان‌گذاران کشاورزی جدید ایران است و اولین فرد ایرانی است که در ایران شروع به اصلاح غلات کرد.<ref>{{یادکرد وب |url=http://www.iranwheat.ir/introduction/Iran%20Wheat/wheat%20history.asp |title=تاریخچه گندم، شبکه اطلاع‌رسانی گندم ایران |accessdate=۲۲ اوت ۲۰۱۲ |archiveurl=https://web.archive.org/web/20120810024639/http://www.iranwheat.ir/introduction/Iran%20Wheat/wheat%20history.asp |archivedate=۱۰ اوت ۲۰۱۲ |dead-url=yes}}</ref> او در سال‌های ۱۳۰۰ تا ۱۳۰۸ توده‌های بومی گندم ایران را از نقاط مختلف کشور جمع‌آوری کرد و به بررسی خواص ژنتیکی و اصلاح آن‌ها پرداخت. پس از او [[منصور عطائی]] به‌طور گسترده‌تر به ادامه کار پرداخت.

نخستین آزمایش‌های اصلاح چغندر قند در سال ۱۳۰۶ در مزارع مدرسه فلاحت انجام گرفت. در مدرسه فلاحت (دانشکده کشاورزی امروزی) مزارع آزمایشگاهی و نمونه‌ای وجود داشت که تحت سرپرستی احمدحسین عدل و [[منصور عطائی]] فعالیت چشمگیری داشتند و پایه و اساس مؤسسات اصلاحی فعلی بذور حبوبات، غلات و نباتات صنعتی شدند.<ref>سالنامه بنگاه‌های علمی و فلاحتی کرج، سال تحصیلی ۱۳۱۶–۱۳۱۷</ref>

در سال ۱۳۱۲ شپشک استرالیایی {{انگلیسی|Icerya purchasi}}، که همراه نهال‌های مرکبات از ایتالیا وارد ایران شده بود،<ref>[http://www.ettelaat.com/new/index.asp?fname=2010%5C03%5C03-07%5C10-57-32.htm&storytitle=ãåÇÑ%20ÒíÓÊí%20æäå%20Çí%20ÇÒ%20ÂÝÇÊ%20ãÑÈÇÊ دستاورد پژوهشگران مرکز تحقیقات کشاورزی دزفول، مهار زیستی گونه‌ای از آفات مرکبات، روزنامه اطلاعات، ۱۶ اسفند ۱۳۸۸]{{پیوند مرده}}</ref> سراسر باغات مرکبات شمال ایران را آلوده کرد. به دستور احمدحسین عدل، یکی از استادان باغبانی به نام پرالما به فرانسه اعزام شد و از جنوب این کشور تعدادی کفشدوزک استرالیایی {{انگلیسی|Rodolia cardinalis}} به ایران آورد.<ref>{{یادکرد وب |نشانی=http://www.pkyco.com/articles/82.html?task=view |عنوان=اطلاعات آموزشی مربوط به شپشک استرالیایی مرکبات، گروه پرنیای کویر یزد، ۲۰ آذر ۱۳۸۹ |بازبینی=22 اوت 2012 |archive-date=1 سپتامبر 2012 |archive-url=https://web.archive.org/web/20120901142721/http://www.pkyco.com/articles/82.html?task=view}}</ref> این کفشدوزک‌ها که بلافاصله به بابل و تنکابن فرستاده شدند، اولین نمونه موفق در مبارزه بیولوژیک شناخته شده‌اند.

عدل گذشته از تأسیس دانشکده کشاورزی کرج، سال‌های طولانی در آن دانشکده یه تدریس مشغول بود و مقالات تحقیقی زیادی در مطبوعات در رشته کشاورزی انتشار داد.<ref>[http://www.pajoohe.com/fa/index.php?Page=definition&UID=42333#_ftn31 خاندان عدل، سید احمد موسوی، وبگاه پژوهشکده باقرالعلوم]</ref>

پسرش [[کامران عدل]] دربارهٔ وی و خاندان عدل می‌گوید: به‌طور کلی خاندان عدل از خانواده‌های قدیمی و سرشناس ایران بودند که از همان سال‌های مشروطه، به‌شدت دلباخته ایده مشروطیت بودند و به مشروطه‌خواهی شهره. جد من در همان زمان دو پسر خود را برای تحصیل به فرانسه می‌فرستد و نتیجه این می‌شود که یکی از آن دو نخستین بار دستگاه‌های رادیولوژی را به کشور وارد می‌کند و یکی دیگر هم بخش اعظم قوانین دادگستری را به رشته تحریر درمی‌آورد؛ قوانینی که هنوز هم بسیاری از آن‌ها جزء قانون کشور به حساب می‌آید. پدر من هم پس از پایان دوران تحصیلش در فرانسه به عنوان استاد دانشگاه در رشته کشاورزی به الجزایر می‌رود تا این‌که رضاشاه از این موضوع مطلع می‌شود و از طریق داور، پدرم را به ایران دعوت می‌کند. پدرم هم پس از ورود به ایران در سال ۱۳۰۰، نخستین اقدامش را بنیادگذاری دانشکده کشاورزی کرج قرار می‌دهد و پس از کابینه قوام هم به عنوان یکی از بنیان‌گذاران سازمان برنامه به ایفای نقش می‌پردازد تا این‌که در مقطعی نیز وزیر کشاورزی می‌شود. جالب است بدانید پدرم در زمانی که وزیر بود، شخصاً به جاده چالوس می‌رفت و کامیون‌هایی که زغال حمل می‌کردند را مورد بررسی قرار می‌داد و اگر در میان آن‌ها الوار پیدا می‌کرد، شخصاً با خاطیان برخورد را می‌کرد؛ قصدم این است که بگویم پدرم بسیار در کارش جدی و مقتدر بود و همین موضوع هم سرانجام موجب دردسر وی شد، زیرا وی در قضیه اصلاحات ارضی با محمدرضاشاه درگیری پیدا کرد تا این‌که سرانجام از تمامی مشاغل دولتی کناره گرفت و رئیس یک کارخانه در اصفهان شد. از سوی دیگر پدرم همواره در حال مطالعه بود و حتی دو کتاب نیز دربارهٔ آب و هوا و تقسیمات اقلیمی به رشته تحریر درآورده بود. می‌خواهم بگویم در یک چنین فضایی ما همه پشتوانه علمی پیدا کردیم و با علم و فرهنگ عجین شدیم تا حدی که برادرانم همگی راه علم‌آموزی را در پیش گرفتند و تا مدارج عالی علمی پیش رفتند.<ref name=":0"/>