خسبان
خُسبان روستایی از توابع شهرستان طالقان در استان البرز ایران است. این روستا در بخش مرکزی شهرستان طالقان و در دهستان میانطالقان واقع شده و یکی از روستاهای پرجمعیت و قدیمی منطقه طالقان به شمار میرود.[۱] خسبان با فاصله ۲٫۵ کیلومتری از مرکز شهرک طالقان، در دامنههای کوهستانی رشتهکوه البرز قرار گرفته و دارای آبوهوای کوهستانی و سردسیر است.[۲]
این روستا به دلیل قرارگیری در مسیر دسترسی به آبشار شلهبن، یکی از زیباترین آبشارهای طالقان، از اهمیت گردشگری برخوردار است.[۳] مردم خسبان به زبان تاتی طالقانی تکلم میکنند و شغل سنتی اهالی، زراعت، دامداری و صنایع دستی بوده است.[۲]
ریشهشناسی نام
درباره ریشه و معنای نام «خسبان» دو دیدگاه اصلی وجود دارد:
دیدگاه اول
واژه «خسبان» از دو بخش تشکیل شده است: «خُسب» در زبان محلی به معنای خوابیدن و «بان» به معنای نگهبان یا جایگاه. بنابراین خسبان به معنای «محلی برای خوابیدن و آرامش» است.[۴]
دیدگاه دوم
در گویش فارسی، «خِس» به معنای علف و گیاه و «بان» به معنای دارنده است. بر این اساس، خسبان به معنای «جای پُر از گیاه و بوته» است که با طبیعت سرسبز و کوهستانی این روستا همخوانی دارد.[۴]
جغرافیا
موقعیت
روستای خسبان در مختصات جغرافیایی ۳۶°۱۱′۵۸″ شمالی و ۵۰°۴۷′۲۰″ شرقی، در ارتفاع ۱۹۸۰ متری از سطح دریا واقع شده است.[۵] این روستا در بخش مرکزی شهرستان طالقان و در دهستان میانطالقان قرار دارد.[۶]
روستاهای همجوار
خسبان از سمت غرب با روستای جزینان، از سمت شرق با روستاهای نویزک و بزج، از سمت جنوب با شهرک طالقان و روستای پردسر، و از سمت شمال با ارتفاعات کوه خسبان همسایه است.[۱][۷]
آبوهوا
خسبان دارای آبوهوای کوهستانی و سردسیر است. زمستانهای سرد و پربرف و تابستانهای معتدل از ویژگیهای اقلیمی این روستا است. این شرایط آبوهوایی باعث شده که روستا در فصل تابستان مقصد گردشگران و مسافران باشد.[۲]
منابع آب
آب روستای خسبان از «خسبانرود» و چشمههای متعدد داخل قلل کوه خسبان تأمین میشود. این رودخانه از قلههای خسبان سرچشمه گرفته و پس از عبور از روستا، به رودخانه شاهرود میریزد.[۲][۱] در خسبان چشمههای متعددی وجود دارد که مهمترین آنها چشمه «خاکرو» است که آب آشامیدنی روستا را تأمین میکند.[۱]
محلهها
روستای خسبان به چند محله تقسیم میشود: جیرمله، جوءرمله (بالامحله)، میانمله، آسیوسرک و قلاچاک.[۸]
تاریخچه
پیشینه منطقه طالقان
طالقان منطقهای با قدمت چند هزار ساله است. برخی باستانشناسان احتمال دادهاند که طالقان در دوره ساسانی، بخشی از قلمرو «آلگشنسب» و «آل قارن» بوده باشد. وجود تمدن در طالقان را به دوره هخامنشیان و حتی مادها نسبت دادهاند.[۹]
تحولات دینی
آیین مردم طالقان تا قرن سوم هجری، زرتشتی بود. پس از آن پیرو زیدیه شدند، ولی با رویکارآمدن صفویه از نفوذ آیین زیدیه کاسته شد و بیشتر مردم طالقان شیعه دوازدهامامی شدند.[۱۰]
تقسیمات کشوری
روستای خسبان تا چند سال پیش جزو روستاهای بخش بالاطالقان و در دهستان کناررود بود، اما براساس مصوبه هیئت وزیران، این روستا به همراه روستاهای پردهسر، جزن، جزینان، سیدآباد و حسنجون از دهستان کناررود منتزع و به محدوده شهر طالقان الحاق شد.[۱۱][۱۲]
جمعیت
براساس سرشماری سال ۱۳۸۵ مرکز آمار ایران، جمعیت روستای خسبان حدود ۲۹۲ نفر بوده است.[۱۳] طبق آمار سال ۱۳۹۱، جمعیت روستا به ۲۹۹ نفر در ۱۰۰۹ خانوار رسیده بود.[۱۴]
مانند سایر روستاهای طالقان، جمعیت خسبان در فصول گرم سال (بهار و تابستان) به دلیل بازگشت مهاجران و حضور گردشگران افزایش قابل توجهی مییابد.[۱۵]
زبان و فرهنگ
زبان
مردم خسبان به زبان تاتی با گویش طالقانی تکلم میکنند. این گویش از دسته زبانهای ایرانی شاخه شمالغربی است و به گیلکی و مازندرانی شباهت دارد. به گفته محققان، واژه «تات» در زبان اهالی گیلان به معنای بومی، روستایی و یکجانشین است و منظور از زبان تاتی همان زبان گیلکی است.[۲][۱۶]
مذهب
اهالی خسبان مانند سایر ساکنان طالقان، مسلمان و پیرو مذهب شیعه دوازدهامامی هستند.[۱۷]
اماکن مذهبی
مسجد روستای خسبان از بناهای مذهبی این روستا است که در مرکز روستا واقع شده و محل برگزاری نمازهای جماعت و مراسم مذهبی اهالی است.[۱۸]
اقتصاد و معیشت
کشاورزی و دامداری
شغل سنتی اهالی روستای خسبان در گذشته زراعت و دامداری بوده است.[۲] محصولات کشاورزی اصلی این روستا عبارتند از: غلات، یونجه، سیبزمینی، ارزن، عسل و لبنیات.[۲]
بیشتر زمینهای کشاورزی خسبان به صورت «دیمزار» (بدون آبیاری) است، زیرا آب رودخانه خسبانکوه بیشتر به سمت روستاهای کرکبود و دهات مجاور جریان دارد. با این حال، اهالی سختکوش خسبان در هر جایی که امکان آبیاری وجود داشته، باغ و کشتزار ایجاد کردهاند.[۸]
صنایع دستی
صنایع دستی رایج در روستای خسبان شامل قالیچهبافی، گلیمبافی، جاجیمبافی و چادرشببافی است.[۲]
صنعتگری
برخلاف روستاهای دیگر طالقان که بیشتر به دامداری و کشاورزی اشتغال داشتند، خسبان در گذشته به عنوان «مهد صنعت طالقان» شناخته میشد و صنعتکاران بسیاری در زمینههای مختلف از جمله خیاطی، معماری، بنایی، آهنگری و نجاری در این روستا فعالیت میکردند.[۸]
یکی از نمونههای هنر و خلاقیت صنعتکاران خسبانی، «جوب سنگی» روستای نویز است که حدود نیم قرن پیش توسط استادکار خسبانی با تراشیدن سنگ در کوه ساخته شده و هنوز پابرجا و مورد استفاده است.[۸]
جاذبههای گردشگری
آبشار شلهبن
مهمترین جاذبه گردشگری در نزدیکی روستای خسبان، آبشار شلهبن است که یکی از زیباترین آبشارهای طالقان محسوب میشود. این آبشار از قلل خسبان سرچشمه گرفته و سپس رودخانه خسبانرود را تشکیل میدهد.[۱۹]
آبشار شلهبن از سه طبقه تشکیل شده و ارتفاع آن حدود ۲۵ متر است.[۲۰][۲۱] این آبشار در شمال روستای خسبان و در ۱۰ کیلومتری شمال شهرک طالقان واقع شده است. بهترین زمان بازدید از این آبشار اواخر بهار است که آبشار پرآبتر است.[۲۲]
کوه خسبان
کوه خسبان از کوههای معروف منطقه طالقان است که دارای قلهای با ارتفاع بیش از ۴۰۰۰ متر است و هر ساله کوهنوردان بسیاری برای صعود به آن اقدام میکنند.[۸][۲۳]
مناطق طبیعی
روستای خسبان دارای مناظر بکر و دیدنی متعددی است که شامل مناطق زیر میشود: خاکرو، زودر، منطقه شلهبن، پردلو، چاکبن، کباغیسر، آسیوییسر، کبودباغ، اوندستیباغان، چاکیسر، چالان، کلاندشت و مالاندشت.[۸]
چراگاهها و ییلاقها
خسبان دارای یردها (چراگاهها)ی مهمی برای گوسفندداران است که به نامهای لتسرک، سگلان، جوجوار، قلقلچشمه، پاییزهگهره، الهوکول، نفتدره و خورگیرهایگردون شناخته میشوند.[۸]
دسترسی
روستای خسبان در فاصله ۲٫۵ کیلومتری از شهرک طالقان (مرکز شهرستان) قرار دارد و فاصله زمانی آن با اتومبیل حدود پنج دقیقه است.[۸][۱]
برای دسترسی به روستا از شهرک طالقان، باید از خیابان اصلی به سمت جاده کلاندشت حرکت کرد. در مسیر، سمت راست جاده مزارع روستای خسبان و سمت چپ آن فرهنگسرای جلال آلاحمد و مقبرهالشهدا قرار دارد. سپس از دوراهی به سمت راست و از پل آهنی روی رودخانه عبور کرده و وارد روستا میشوید.[۸]
مسائل و چالشها
اهالی روستای خسبان از کمبود امکانات و خدمات در محله خود گلایهمند بودهاند. این روستا پس از الحاق به محدوده شهر طالقان، با وجود پرداخت عوارض شهرداری، همچنان با کمبود امکانات شهری مواجه است.[۱۲]
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ «صفحه رسمی روستای خسبان». دریافتشده در ۱۴۰۴-۰۹-۱۲.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ ۲٫۵ ۲٫۶ ۲٫۷ «خسبان». ویکیپدیا. دریافتشده در ۱۴۰۴-۰۹-۱۲.
- ↑ «شله بن طالقان؛ آبشار سه طبقه!». باشگاه خبرنگاران جوان. ۱۴۰۲-۰۸-۰۹. دریافتشده در ۱۴۰۴-۰۹-۱۲.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ «خسبان کجاست؟». اینستاگرام. ۱۴۰۴-۰۷-۱۱. دریافتشده در ۱۴۰۴-۰۹-۱۲.
- ↑ «طول و عرض جغرافیایی و ارتفاع روستاهای طالقان». گلیرد. دریافتشده در ۱۴۰۴-۰۹-۱۲.
- ↑ «نقشه ماهوارهای خسبان». توپومپ. دریافتشده در ۱۴۰۴-۰۹-۱۲.
- ↑ «روستای جزینان». اینستاگرام. دریافتشده در ۱۴۰۴-۰۹-۱۲.
- ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ ۸٫۲ ۸٫۳ ۸٫۴ ۸٫۵ ۸٫۶ ۸٫۷ ۸٫۸ «معرفی روستاهای طالقان: خسبان». درجی. دریافتشده در ۱۴۰۴-۰۹-۱۲.
- ↑ «طالقان شهر ۲۵۰۰ ساله در استان البرز». راسخون. دریافتشده در ۱۴۰۴-۰۹-۱۲.
- ↑ «شهرستان طالقان». ویکیپدیا. دریافتشده در ۱۴۰۴-۰۹-۱۲.
- ↑ «تصویبنامه در خصوص تقسیمات کشوری شهرستان طالقان». مرکز پژوهشهای مجلس. دریافتشده در ۱۴۰۴-۰۹-۱۲.
- ↑ ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ «خسبان، به اسم شهر اما با امکاناتی شبیه بیابان». باشگاه خبرنگاران جوان. ۱۴۰۰-۰۴-۰۱. دریافتشده در ۱۴۰۴-۰۹-۱۲.
- ↑ «فهرست جمعیت روستاهای ایران - سرشماری ۱۳۸۵». گلیرد. دریافتشده در ۱۴۰۴-۰۹-۱۲.
- ↑ «آمار جمعیتی طالقان در سال ۱۳۹۱». آتیسبز. دریافتشده در ۱۴۰۴-۰۹-۱۲.
- ↑ «طالقان کجاست؟». اتاقک. ۱۴۰۳-۱۱-۰۹. دریافتشده در ۱۴۰۴-۰۹-۱۲.
- ↑ «تاتی طالقانی». ویکیپدیا. دریافتشده در ۱۴۰۴-۰۹-۱۲.
- ↑ «آیین مردم طالقان در گذشته». درجی. دریافتشده در ۱۴۰۴-۰۹-۱۲.
- ↑ «مسجد روستای خسبان». نشان. دریافتشده در ۱۴۰۴-۰۹-۱۲.
- ↑ «آبشار شله بن». ویکیپدیا. دریافتشده در ۱۴۰۴-۰۹-۱۲.
- ↑ «آبشار شلبن». اینستاگرام. دریافتشده در ۱۴۰۴-۰۹-۱۲.
- ↑ «آبشار شله بن طالقان». سلطان سفر. دریافتشده در ۱۴۰۴-۰۹-۱۲.
- ↑ «جاهای دیدنی طالقان». اتاقک. ۱۴۰۳-۰۸-۱۲. دریافتشده در ۱۴۰۴-۰۹-۱۲.
- ↑ «شهرستان طالقان: تاریخچه، قلهها، کوهها». ساوجلند. دریافتشده در ۱۴۰۴-۰۹-۱۲.