خاندان نجمآبادی: تفاوت میان نسخه‌ها
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
===ابراهیم نجمآبادی=== | ===ابراهیم نجمآبادی=== | ||
{{اصلی|ابراهیم نجمآبادی}} | {{اصلی|ابراهیم نجمآبادی}} | ||
ابراهیم نجمآبادی از مدرسان فلسفه و حکمت صدرایی و موسس [[مدرسه علمیه نجم‌آباد]] بود. فتحعلی‌شاه قاجار احترام فراوانی برایش قایل بود. | ابراهیم نجمآبادی فرزند استاد باقر آهنگر از مدرسان فلسفه و حکمت صدرایی و موسس [[مدرسه علمیه نجم‌آباد]] بود. فتحعلی‌شاه قاجار احترام فراوانی برایش قایل بود. | ||
===مهدی نجمآبادی=== | |||
مهدی نجمآبادی فرزند استاد باقر آهنگر و برادر ابراهیم نجم آبادی از مجتهدان دوره قاجار بود. وی در نجف اشرف، تحصیل کرده بود و سپس به ایران بازگشت و در تهران سکونت گزید. وی امام جماعت مسجد میرزا عبدالکریم در محله سنگلج تهران بود.<ref>[http://www.mehrnews.com/xYqwf ردیه‌های شیخ هادی نجم آبادی بر بابیت و بهاییت]</ref> | |||
===محمد نجمآبادی=== | ===محمد نجمآبادی=== | ||
{{اصلی|محمد نجمآبادی}} | {{اصلی|محمد نجمآبادی}} | ||
حاج آقا محمد نجم آبادی دانش آموخته حوزه علمیه نجف اشرف که در سال ۱۳۰۳ هجری قمری درگذشته، فرزند ملا ابراهیم نجمآبادی است. وی مدتی در روزگار قاجار ریاست خاندان علمی - فرهنگی نجم آبادی در تهران را عهده دار بود به قضاوت هم مشغول بود. او مدتی هم استاد مدرسه عالی سپهسالار تهران (شهید مطهری فعلی) بود. براساس وقف نامهای که به وسیله او برای این مدرسه تنظیم شده، تدریس فقه و اصول فقه مدت‌ها در انحصار علمای خاندان نجم آبادی قرار داشت. کتابی از او به نام کتاب القضا منتشر شده است.<ref>[http://www.isna.ir/xd6Zy9 انتشار «کتاب‌القضا» اثری به جا مانده از دوران قاجار]</ref> | حاج آقا محمد نجم آبادی دانش آموخته حوزه علمیه نجف اشرف که در سال ۱۳۰۳ هجری قمری درگذشته، فرزند ملا ابراهیم نجمآبادی است. وی مدتی در روزگار قاجار ریاست خاندان علمی - فرهنگی نجم آبادی در تهران را عهده دار بود به قضاوت هم مشغول بود. او مدتی هم استاد مدرسه عالی سپهسالار تهران (شهید مطهری فعلی) بود. براساس وقف نامهای که به وسیله او برای این مدرسه تنظیم شده، تدریس فقه و اصول فقه مدت‌ها در انحصار علمای خاندان نجم آبادی قرار داشت. کتابی از او به نام کتاب القضا منتشر شده است.<ref>[http://www.isna.ir/xd6Zy9 انتشار «کتاب‌القضا» اثری به جا مانده از دوران قاجار]</ref> | ||
===هادی نجمآبادی=== | |||
{{اصلی|هادی نجمآبادی}} | |||
شیخ هادی نجمآبادی در سال ۱۲۵۰ قمری به دنیا آمد. وی فرزند ملا مهدی نجمآبادی، مجتهد عصر قاجار، است. او در سال ۱۲۶۲ هجری قمری برای تحصیل به نجف اشرف رفت و پس از فراگیری مقدمات در ۱۲۷۰ق به تهران بازگشت و پس از مدتی برای ادامهٔ تحصیل به نجف مراجعت نمود. وی از شاگردان پدرش، ملامهدی، و پسرعمویش، شیخ حسن نجم آبادی، و شیخ راضی نجفی بود. در ۱۲۸۰ق پس از درگذشت پدرش، به تهران آمد و عهده دار امور دینی گشت. | |||
او در فقه، اصول و حدیث، تفسیر و رجال متبحر بود و در زمان خود از مجتهدین بزرگ تهران و مرجع حل و فصل مشکلات مردم به شمار می آمد. | |||
او عالمی آزادمنش و روشن فکر بود و خدمات بسیاری به جنبش آزادی ایران کرد و بسیاری از بزرگان مشروطه را از مریدان او به شمار آورده اند.<ref>[https://noo.rs/E07uI زندگی‌نامه شیخ هادی نجمآبادی]</ref> | |||
همچنین همسر شیخ و دخترش [[آغابیگم نجمآبادی]] نیز با تاسیس [[انجمن مخدرات وطن]] گام مهمی در راستای فعالیت‌های عام المنفعه به نفع زنان برداشتند که یکی از آنها تاسیس مدرسه‌ای با عنوان «مدرسه دختران» در جنوب شهر تهران بود.<ref>[http://www.mehrnews.com/xYqwf ردیه‌های شیخ هادی نجم آبادی بر بابیت و بهاییت]</ref> | |||
==آثار منتشرشده در مورد خاندان نجمآبادی== | ==آثار منتشرشده در مورد خاندان نجمآبادی== | ||
تاکنون چند کتاب در مورد این خاندان منتشر شده است. نام این آثار عبارت است از: | تاکنون چند کتاب در مورد این خاندان منتشر شده است. نام این آثار عبارت است از: | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۲۰:۵۶
خاندان نجمآبادی از خاندان‌های مشهور در ایران است. این خاندان منتسب به روستای نجم‌آباد از توابع شهرستان نظرآباد هستند. افراد مشهور زیادی منتسب به این خانواده هستند که از دوره مشروطه تاکنون، در علوم دینی، سیاست، پزشکی، هنر و فرهنگ تأثیرگذار بوده‌اند. برخی از این شخصیت‌ها در خارج از ایران به فعالیت مشغول هستند.
سرسلسله خاندان نجمآبادی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
سرسلسله خاندان علمی نجم آبادی، آهنگری ساده دل به نام استاد باقر بود که در سال های آغازین حکومت قاجار در روستای نجم آباد از توابع شهرستان نظرآباد به آهنگری اشتغال داشت. وی دو فرزند پسر به نامهای ابراهیم و مهدی داشت. پس از فوت استاد باقر آهنگر، آن دو پسر که تازه سن نوجوانی را آغاز کرده بودند به پیروی از پدر در دکان پدرشان به آهنگری مشغول شدند. از آنجایی که هر دو برادر اشتیاق به تحصیل علوم مذهبی داشتند پس از چندی روانه شهر قزوین شدند و در اندک زمانی در درس و بحث حوزوی پیشرفت نمایانی کردند و سپس جهت ادامه تحصیل، قزوین را ترک گفته راهی اصفهان شدند.
در این سفر برادر بزرگ‌تر که به آخوند ملا ابراهیم معروف شده بود پس از جامعیت در علوم معقول و منقول خود را از تحصیل به طریقه شاگردی بی‌نیاز یافت و به اتفاق برادر کوچک خود به قزوین بازگشت و برادر را که مختصری از مراتب علمی را طی کرده بود جهت ادامه تحصیل منقول به عتبات عالیات روانه ساخت و او چون بعدها علاوه بر تکمیل تحصیل به زیارت بیت‌الله الحرام نیز توفیق یافت به نام حاجی ملا مهدی معروف شد.[۱] آخوند ملاابراهیم سنگلجی نجم آبادی از مدرّسان حکمت صدرایی و آیت الله حاج ملامهدی نجم آبادی تهرانی پدر حاج شیخ هادی نجمآبادی و از مجتهدان دوره قاجار، هست.
از نسل این دو عالم کوشا و وارسته، عالمان، پزشکان حاذق، ادیبان و هنرمندان پرذوق برخاستند.
مشاهیر[ویرایش | ویرایش مبدأ]
ابراهیم نجمآبادی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
ابراهیم نجمآبادی فرزند استاد باقر آهنگر از مدرسان فلسفه و حکمت صدرایی و موسس مدرسه علمیه نجم‌آباد بود. فتحعلی‌شاه قاجار احترام فراوانی برایش قایل بود.
مهدی نجمآبادی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
مهدی نجمآبادی فرزند استاد باقر آهنگر و برادر ابراهیم نجم آبادی از مجتهدان دوره قاجار بود. وی در نجف اشرف، تحصیل کرده بود و سپس به ایران بازگشت و در تهران سکونت گزید. وی امام جماعت مسجد میرزا عبدالکریم در محله سنگلج تهران بود.[۲]
محمد نجمآبادی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
حاج آقا محمد نجم آبادی دانش آموخته حوزه علمیه نجف اشرف که در سال ۱۳۰۳ هجری قمری درگذشته، فرزند ملا ابراهیم نجمآبادی است. وی مدتی در روزگار قاجار ریاست خاندان علمی - فرهنگی نجم آبادی در تهران را عهده دار بود به قضاوت هم مشغول بود. او مدتی هم استاد مدرسه عالی سپهسالار تهران (شهید مطهری فعلی) بود. براساس وقف نامهای که به وسیله او برای این مدرسه تنظیم شده، تدریس فقه و اصول فقه مدت‌ها در انحصار علمای خاندان نجم آبادی قرار داشت. کتابی از او به نام کتاب القضا منتشر شده است.[۳]
هادی نجمآبادی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
شیخ هادی نجمآبادی در سال ۱۲۵۰ قمری به دنیا آمد. وی فرزند ملا مهدی نجمآبادی، مجتهد عصر قاجار، است. او در سال ۱۲۶۲ هجری قمری برای تحصیل به نجف اشرف رفت و پس از فراگیری مقدمات در ۱۲۷۰ق به تهران بازگشت و پس از مدتی برای ادامهٔ تحصیل به نجف مراجعت نمود. وی از شاگردان پدرش، ملامهدی، و پسرعمویش، شیخ حسن نجم آبادی، و شیخ راضی نجفی بود. در ۱۲۸۰ق پس از درگذشت پدرش، به تهران آمد و عهده دار امور دینی گشت.
او در فقه، اصول و حدیث، تفسیر و رجال متبحر بود و در زمان خود از مجتهدین بزرگ تهران و مرجع حل و فصل مشکلات مردم به شمار می آمد.
او عالمی آزادمنش و روشن فکر بود و خدمات بسیاری به جنبش آزادی ایران کرد و بسیاری از بزرگان مشروطه را از مریدان او به شمار آورده اند.[۴]
همچنین همسر شیخ و دخترش آغابیگم نجمآبادی نیز با تاسیس انجمن مخدرات وطن گام مهمی در راستای فعالیت‌های عام المنفعه به نفع زنان برداشتند که یکی از آنها تاسیس مدرسه‌ای با عنوان «مدرسه دختران» در جنوب شهر تهران بود.[۵]
آثار منتشرشده در مورد خاندان نجمآبادی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
تاکنون چند کتاب در مورد این خاندان منتشر شده است. نام این آثار عبارت است از:
- زندگی‌نامه آیت‌الله حاج شیخ هادی نجمآبادی و بیست و چهار تن از مفاخر خاندان نجمآبادی، تألیف علی دوانی، تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، ۱۳۷۸، ۱۰۴ ص.
- زندگی‌نامه و خدمات علمی و فرهنگی دکتر محمود نجم آبادی، حسن فقیه عبداللهی، تهران، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، ۱۳۸۵، ۴۸ ص.
- زندگی نامه و خدمات علمی و فرهنگی مرحوم آیت الله حاج میرزا ابوالفضل نجم آبادی، امید قنبری، تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، ۱۳۸۷، ۲۱۰ ص.
- سیمای بزرگان(در احوالات شیخ هادی نجمآبادی)، مرتضی مدرسی چهاردهی، انتشارات شرق، ۱۳۵۵، ۲۹۴ص
- روستازادگان دانشمند؛ نام آوران روستای نجم آباد استان البرز، حسین عسکری، انتشارات سوره مهر، ۱۴۰۱، ۴۰۹ص.
منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ حسن مرسلوند، حاج شیخ هادی نجمآبادی و مشروطیت، ص۳ و ۱۱.
- ↑ ردیه‌های شیخ هادی نجم آبادی بر بابیت و بهاییت
- ↑ انتشار «کتاب‌القضا» اثری به جا مانده از دوران قاجار
- ↑ زندگی‌نامه شیخ هادی نجمآبادی
- ↑ ردیه‌های شیخ هادی نجم آبادی بر بابیت و بهاییت