کرج

کرج (الگو:آوانگاری)، نام شهری در دامنه‌های جنوبی رشته‌کوه البرز و مرکز استان البرز، ریشه‌ای کهن در زبان‌های ایرانی دارد که به موقعیت جغرافیایی، پوشش گیاهی و ویژگی‌های طبیعی منطقه بازمی‌گردد. بر اساس منابع زبان‌شناختی و تاریخی، واژه «کرج» از دوران پیش از اسلام وجود داشته و در متون اسلامی به اشکال مختلفی مانند «کرج ابودلف» یا «آستانه» ثبت شده است. پژوهش‌های واژه‌شناختی نشان می‌دهد که این نام نه تنها توصیفی از محیط فیزیکی (مانند رودخانه و کوهستان) است، بلکه ممکن است به جنبه‌های فرهنگی و مذهبی نیز اشاره کند. با این حال، هیچ نظریه‌ای به طور قطعی پذیرفته نشده و بحث‌ها بر پایه شواهد باستان‌شناختی، متون کهن و تحلیل‌های زبانی ادامه دارد.

واژه‌شناسی

نظریه‌های واژه‌شناختی

نظریه‌های ریشه‌شناختی نام کرج را می‌توان بر اساس منابع تاریخی و زبان‌شناختی به دسته‌های زیر تقسیم کرد. این نظریه‌ها اغلب بر پایه متون پهلوی، اوستایی و فارسی میانه استوارند و با موقعیت جغرافیایی کرج در کنار رودخانه کرج و دامنه‌های البرز همخوانی دارند.

• نظریه «کر + ج» (سوی جریان آب): بر اساس این تفسیر رایج در منابع معاصر، «کر» به معنای «سوی» یا «جهت» و «ج» مخفف «جوی» یا «جریان» است، که نام را به «کنار رودخانه» یا «سوی جریان آب» می‌رساند. این نظریه در لغت‌نامه دهخدا و فرهنگ‌های محلی ذکر شده و با موقعیت کرج در حاشیه رودخانه کرج سازگار است. پژوهشگرانی مانند محمدعلی نصیحت این ریشه را به واژه‌های پهلوی مرتبط می‌دانند.
• نظریه «کرژ» یا «کوهپایه»: در برخی متون جغرافیایی، «کرج» از «کرژ» به معنای «کوهپایه» یا «دامنه کوه» مشتق شده، که به موقعیت شهر در جنوب البرز اشاره دارد. این تفسیر در کتاب‌های تاریخی مانند معجم البلدان یاقوت حموی و منابع قاجاری آمده و توسط جغرافی‌دانان معاصر تأیید شده است. این نظریه با شواهد باستان‌شناختی تپه‌های اطراف کرج همخوانی دارد.
• نظریه ریشه اوستایی/پهلوی (kara یا جنگل‌دار): برخی زبان‌شناسان، نام را از واژه اوستایی «کَرَ» (kara) به معنای «جنگل» یا «منطقه جنگلی» می‌دانند، که به پوشش گیاهی انبوه البرز در دوران باستان اشاره دارد. این تفسیر در اوستا (به عنوان رودخانه «گَرُودَ») و متون پهلوی مانند بندهشن دیده می‌شود و توسط پژوهشگرانی مانند ابراهیم پورداوود بررسی شده است. همچنین، ارتباط با «گَرُودَ» (Garuda) به عنوان رودخانه مقدس در متون زرتشتی، این نظریه را تقویت می‌کند.
• نظریه «کرجی» (قایق یا پیمودن رود): در کتاب «از صید ماهی تا پادشاهی»، نام از «کرجی» به معنای «قایق» یا «ابزار عبور از رود» گرفته شده، که به اهمیت رودخانه کرج در حمل‌ونقل باستانی اشاره دارد. این تفسیر در منابع فولکلوریک و محلی رایج است، هرچند کمتر در متون دانشگاهی پذیرفته شده.
• نظریه‌های دیگر: در لغت‌نامه دهخدا، «کرج» گاهی به «بوهین کره» (دهکده گاو نر) نسبت داده شده، که به دامداری منطقه اشاره دارد. تفسیرهایی مانند «کراج» (مرتبط با آتشکده‌ها) یا «کَرَجی» (پیمودن با کرجی) نیز در منابع پراکنده وجود دارد. پژوهش‌های اخیر در دانشگاه تهران، ریشه را به واژه‌های هندوایرانی «kar-raj» (پایین کوه سنگی) نسبت می‌دهند.

• شواهد لغت‌نامه‌ها و متون تاریخی:

در لغت‌نامه دهخدا، «کرج» با معانی متعددی مانند «گوی»، «گریبان» و «رودخانه» ثبت شده، که نشان‌دهنده تکامل واژه است. در فرهنگ نفیسی، به عنوان «منطقه کنار آب» تفسیر شده. شواهد تاریخی از نزهة القلوب حمدالله مستوفی (۷۴۰ هجری قمری) نام را به عنوان توابع طالقان ذکر می‌کند، در حالی که در حدود العالم (۳۷۲ هجری قمری)، «کرج ابودلف» به عنوان شهری متفاوت (نزدیک ری) آمده، که ممکن است همنام باشد. این شواهد تداوم نام از دوران اسلامی را تأیید می‌کنند، هرچند تمایز با مکان‌های همنام چالش‌برانگیز است. پژوهش‌های باستان‌شناختی اخیر، مانند کاوش‌های تپه خورین، ریشه‌های پیشااسلامی را تقویت می‌کنند.

تاریخ

کرج، با پیشینه‌ای که به دوران پارینه‌سنگی و عصر برنز بازمی‌گردد، در طول تاریخ ایران نقش‌های متنوعی از سکونتگاه کشاورزی و ایستگاه کاروانی تا قطب صنعتی ایفا کرده است. شواهد باستان‌شناختی، متون تاریخی و پژوهش‌های دانشگاهی، تداوم سکونت در این ناحیه را از حدود ۶۰۰۰ سال پیش نشان می‌دهند، که با موقعیت استراتژیک آن در مسیر جاده ابریشم و نزدیکی به تهران همخوانی دارد. تاریخ کرج را می‌توان به دوران باستان، اسلامی، قاجار، پهلوی، و معاصر تقسیم کرد، که هر دوره تحولات اقتصادی، فرهنگی و سیاسی را بازتاب می‌دهد.

دوران باستان

ناحیه کرج از دوران پارینه‌سنگی (حداقل ۴۵٬۰۰۰ سال پیش) سکونت داشته و شواهدی مانند ابزارهای سنگی در غارهای البرز و محوطه‌های گرمدره این را تأیید می‌کنند. در عصر برنز (حدود ۳۰۰۰ ق.م)، تپه خورین (Tepe Khurvin) یکی از مراکز سکونت بوده و یافته‌هایی مانند سفال و ابزارهای فلزی از آن به دست آمده. دوران آهن (۱۰۰۰ ق.م) با محوطه کلاک (Kalak) در ساحل چپ رودخانه کرج، اهمیت تجاری منطقه را نشان می‌دهد.

در هخامنشیان (۵۵۰–۳۳۰ ق.م)، کرج بخشی از ساتراپی ماد و مسیرهای ارتباطی به بابل بود، با اشاره به رودخانه «گَرُودَ» در اوستا. دوران اشکانیان (۲۴۷ ق.م–۲۲۴ م) و ساسانیان (۲۲۴–۶۵۱ م) شاهد توسعه جاده ابریشم و آتشکده‌هایی مانند تخت رستم بود، که کرج را به ایستگاهی کلیدی تبدیل کرد. کاوش‌های تپه مردآباد لایه‌هایی از این دوران‌ها را آشکار کرده، شامل سکه‌های ساسانی و کتیبه‌های پهلوی.

دوران اسلامی تا صفویه

پس از فتح اسلامی (۶۵۱ م)، کرج در منابع جغرافیایی مانند معجم البلدان به عنوان «کرج اردشیر» (مرتبط با اردشیر بابکان) ذکر شد و ساکنان آن پیرو زرتشت بودند. در قرن چهارم هجری، «کرج ابودلف» (نام‌گذاری به افتخار ابودلف عجلی، سردار عباسی) شهری پررونق در نزدیکی ری بود، با بازارها و مساجد اولیه. دوران سلجوقیان (۱۰۳۷–۱۱۹۴ م) و ایلخانان (۱۲۵۶–۱۳۳۵ م) کرج را به مرکز کشاورزی و کاروانی تبدیل کرد، با شواهدی از کاروانسراهای اولیه.

دوران صفویان (۱۵۰۱–۱۷۳۶ م) با تمرکز بر تجارت ابریشم، زیرساخت‌هایی مانند کاروانسراهای صفوی، پل‌های رودخانه کرج و قلعه‌های حفاظتی را توسعه داد. شاه عباس اول مسیر تهران–کرج را ایمن‌سازی کرد و کرج را به ییلاقی مهم تبدیل نمود. متون تاریخی مانند سفرنامه شاردن، از بازارهای کرج در این دوره یاد می‌کنند.

دوران قاجار

دوران قاجاریان (۱۷۸۹–۱۹۲۵ م) با انتخاب تهران به عنوان پایتخت در ۱۲۱۰ هجری قمری (۱۷۹۶ م) توسط آقا محمد خان قاجار، کرج را به ییلاق درباریان و ایستگاهی کلیدی در مسیر تهران–قزوین تبدیل کرد. این دوره، به ویژه در زمان فتحعلی شاه (۱۷۹۷–۱۸۳۴ م) و ناصرالدین شاه (۱۸۴۸–۱۸۹۶ م)، شاهد شکوفایی فرهنگی و معماری بود؛ سپاهیان و مسافران از کرج عبور می‌کردند و سفرنامه‌نویسان ایرانی و غربی (مانند ژاک موریه در ۱۸۱۰ م) آن را توصیف کردند. اقتصاد بر پایه کشاورزی، دامداری و تجارت کاروانی رونق گرفت، و جمعیت به دلیل مهاجرت ارمنی‌ها پس از قرارداد ترکمانچای (۱۸۲۸ م) افزایش یافت، که تنوع فرهنگی را بیشتر کرد.

• • بناها و زیرساخت‌ها:**

- کاخ سلیمانیه (ساخته سلیمان میرزا، برادرزاده فتحعلی شاه، ۱۸۱۰–۱۸۱۳ م / ۱۲۲۵–۱۲۲۸ ه.ق): شامل باغ‌های سلطنتی، دیوارهای بلند، چهار برج و تالار پذیرایی با نقاشی‌های روغن از قاجاریان توسط عبدالله خان نقاش‌باشی. تا ۱۸۶۰ م متروکه شد، اما ناصرالدین شاه آن را بازسازی کرد و بعدها به دانشکده کشاورزی تبدیل شد. - کاخ شهرستانک و عمارت کلاه‌فرنگی: ییلاق‌های سلطنتی با باغ‌های ایرانی و کانال‌های آب (مانند کانال قدیمی کرج حفرشده در قاجار). - تعمیر کاروانسرای شاه عباسی (صفوی) و پل‌های رودخانه کرج، که به عنوان مهمانخانه حصارک شناخته می‌شدند.

• • تحولات اجتماعی:** کرج به عنوان "مبدأ خبری" برای ری عمل می‌کرد و تپه‌های آق‌تپه و مرادتپه برای دیده‌بانی استفاده می‌شدند. این دوره، کرج را از مجموعه‌ای از دهکده‌ها به شهری نیمه‌شهری تبدیل کرد، هرچند آمار جمعیتی دقیق موجود نیست.

دوران پهلوی

دوران پهلوی (۱۹۲۵–۱۹۷۹ م) با سیاست‌های مدرنیزاسیون رضاشاه، کرج را از روستایی تابع ساوجبلاغ به کلان‌شهری صنعتی تبدیل کرد. تمرکز بر زیرساخت‌های ارتباطی و صنعتی، کرج را به "مدل شهر صنعتی" ایران بدل ساخت، با رشد جمعیت از ۱۴٬۵۲۶ نفر (۱۳۳۵ م) به ۱۹۷٬۳۷۰ نفر (۱۳۵۵ م، نرخ رشد ۱۲٫۰۴٪ در دهه). اقتصاد بر پایه صنایع کارخانه‌ای (۲۰٪ سهم GDP ملی) و کشاورزی شکوفا شد، و مهاجرت کارگری از زنجان و آذربایجان را افزایش داد.

• • زیرساخت‌ها و توسعه:**

- جاده آسفالته تهران–کرج–چالوس (۱۳۱۲ م) و خط راه‌آهن (۱۳۱۷ م)، که کرج را به گلوگاه ارتباطی شمال و غرب تبدیل کرد. - ارتقا به شهرستان (۱۳۱۸ م) و تأسیس کارخانه قند (۱۳۱۱ م) و شیمیایی (۱۲۹۷ م). - سد امیرکبیر (قرارداد ۱۳۳۲ م، افتتاح ۱۳۴۰ م): بزرگ‌ترین سد ایران برای مهار سیل، آب شرب تهران و تولید برق. - شهرک صنعتی جهانشهر (دهه ۱۳۴۰ م): شامل کارخانه‌های نساجی، روغن نباتی و چای، با مسکن کارگری. - تأسیس ایران‌خودرو (۱۳۴۰ م) و سایپا (۱۳۴۳ م)، و شهرک‌های مسکونی مانند مهرشهر (طراحی فرانک لوید رایت، دهه ۱۳۴۰ م)، گوهردشت (۱۳۵۰ م) و جهانشهر. - دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران در کاخ سلیمانیه (۱۳۰۴ م به بعد). - طرح جامع شهری (۱۳۵۰ م) و فرودگاه مهرشهر (دهه ۱۳۵۰ م) برای خدمات پستی.

• • چالش‌ها:** اصلاحات ارضی (۱۳۴۱ م) و شهرک‌سازی غیررسمی (مانند تپه مرادآباد) حاشیه‌نشینی را افزایش داد.

دوران معاصر

نقش کرج در انقلاب اسلامی

شهر کرج، به عنوان یکی از مراکز صنعتی و جمعیتی نزدیک به تهران، در جریان انقلاب اسلامی ایران (۱۳۵۷ شمسی؛ ۱۹۷۸–۱۹۷۹ میلادی) نقش فعالی ایفا کرد. اعتراضات و اعتصابات در کرج، که از سال ۱۳۵۶ با انتشار مقاله توهین‌آمیز به آیت‌الله خمینی در روزنامه اطلاعات آغاز شد، بخشی از موج سراسری بود و به تضعیف رژیم پهلوی کمک نمود.

پیشینه و اعتصابات اولیه

نخستین جرقه‌های اعتراض در کرج به اعتصاب خونین کارگران کارخانه جهان‌چیت در ۱۳۵۰ بازمی‌گردد، که با ۳ کشته و ۸۰ مجروح در کاروانسرای سنگی سرکوب شد و الگویی برای مبارزات کارگری بعدی گردید. از اوایل دهه ۱۳۵۰، گروه‌های زیرزمینی مانند "ولی‌عصر" اعلامیه‌ها و کتاب‌های ممنوعه (آثار علی شریعتی و مرتضی مطهری) را توزیع می‌کردند.

نقش گروه‌های اجتماعی

کارگران صنایع ایران‌خودرو و سایپا، دانش‌آموزان و دانشجویان دانشکده کشاورزی کرج، معلمان، و روحانیون محلی پیشگام اعتصابات و تظاهرات بودند. مساجد مانند مسجد جامع کرج و امامزاده‌های محمد و حسن به مراکز سازماندهی تبدیل شدند. زنان نیز در تظاهرات و تحریم‌ها مشارکت داشتند.

تظاهرات کلیدی

بزرگ‌ترین راهپیمایی‌ها در تاسوعا و عاشورای ۱۳۵۷ (با بیش از ۱۰۰٬۰۰۰ شرکت‌کننده) و تظاهرات بهمن‌ماه (مانند ۱۱ بهمن با ۳٬۰۰۰ نفر) رخ داد.

رویدادهای بهمن ۱۳۵۷

در ۱۹–۲۱ بهمن، مردم راه لشکر ۱۶ زرهی قزوین را در مردآباد بستند و آن را خلع سلاح کردند؛ درگیری با لشکر ۸۱ کرمانشاه در عباس‌آباد نیز با شهادت سه نفر همراه بود. حمله به شهربانی و واژگونی مجسمه شاه نماد پیروزی محلی بود. طبق آمار بنیادشهید، ۵۳ شهید از البرز (شامل کرج) در انقلاب ثبت شده است.نخستین شهید انقلاب اسلامی در کرج حمید ادیبی است.

• • پس از جنگ و انقلاب:** مهاجرت از خوزستان و کردستان (به دلیل جنگ) و سیاست‌های شهرک‌سازی، گسترش را تسریع کرد؛ روستاهای اقماری به شهر تبدیل شدند و مساحت کلان‌شهر به ۱۵٬۶۹۹ هکتار رسید (با ۴٬۲۰۰ هکتار ساخته‌شده). در ۱۳۸۹ م (۲۰۱۰ م)، تصویب قانون استان البرز کرج را مرکز استان جدید کرد و از تهران جدا نمود، که توسعه آموزشی (دانشگاه‌های متعدد)، بهداشتی (بیمارستان‌ها) و تفریحی (پیست دیزین، ۱۳۴۸ م) را افزایش داد. متروی تهران–کرج (۱۳۷۷ م) دسترسی را بهبود بخشید، اما چالش‌هایی مانند حاشیه‌نشینی (تپه مرادآباد)، ترافیک، آلودگی و ساخت غیرقانونی (۲٬۰۰۰ هکتار ۱۳۵۷–۱۳۷۶ م) باقی ماند.

• • نقش فرهنگی و اجتماعی:** کنگره‌های بزرگداشت مدافعان حرم (مانند شهدای سعید آبیار و رضا ایزدیار) و هفته دفاع مقدس سالانه برگزار می‌شود. طرح‌های جامع شهری (۱۳۶۸ م، ۱۳۷۲ م، ۱۳۸۷ م) برای مدیریت رشد اجرا شده، اما تنوع قومی (کردها، آذربایجانی‌ها) و ناهماهنگی اجتماعی چالش‌هایی ایجاد کرده است. کرج اکنون قطب صنعتی (با شهرک‌های فاردیس و گلدشت) و گردشگری (با نرخ رشد ۳-۴٪ سالانه) است.

جغرافیا

موقعیت جغرافیایی

شهر کرج در ۳۶ کیلومتری غرب تهران، در کرانهٔ غربی رودخانه کرج و در دامنهٔ جنوبی رشته کوه البرز گسترده شده‌است.

مختصات و ارتفاع

شهر کرج در مختصات جغرافیایی (35°49'58) شمالی و (50°59'30) شرقی واقع شده‌است. مرکز شهر در ارتفاع ۱٬۲۹۷ متر از سطح دریا (ایستگاه راه‌آهن) قرار دارد، اما ارتفاع متوسط شهر ۱٬۳۲۰ متر از سطح دریای آزاد است.

بلندترین نقطه شهر در شرق خلج‌آباد با ارتفاع ۱٬۴۰۰ متر و پست‌ترین نقطه در جنوب شهر با ارتفاع ۱٬۲۷۵ متر از سطح دریا قرار دارد. به‌طور کلی شیب عمومی کرج از شمال به سمت جنوب در حال کاهش است.

مساحت و حریم شهری

مساحت شهر کرج ۱۷۵٫۴ کیلومتر مربع (۱۷٬۵۴۰ هکتار) و حریم شهری آن ۱۷۸٫۹ کیلومتر مربع است. این شهر با ۱۱ منطقه شهرداری پس از تهران (۲۲ منطقه)، اصفهان (۱۵ منطقه) و مشهد (۱۳ منطقه)، همردیف با شیراز (۱۱ منطقه) قرار دارد.

محدوده‌های جغرافیایی

شهرستان کرج از موقعیت جغرافیایی ویژه‌ای برخوردار است:

شمال: استان مازندران و شهرستان چالوس

شرق: شهرستان تهران

جنوب: شهرستان شهریار و استان مرکزی

غرب: شهرستان ساوجبلاغ، شهرستان اشتهارد و استان قزوین

اهمیت موقعیت جغرافیایی

جلگهٔ پهناور کرج با ارتفاع متوسط ۱٬۳۲۰ متر از سطح دریا در مسیر راه ارتباطی وسائل نقلیهٔ حامل کالاهای وارداتی و صادراتی از مرز ترکیه و جمهوری آذربایجان به مقصد تهران و بالعکس واقع شده‌است. این شهر از نزدیکی به پایتخت و جایگاه استراتژیک خود در مسیرهای منتهی به دریای مازندران و همچنین کریدور شرق به غرب کشور بهره‌مند است.

استان البرز معبر ۹ تا ۱۳ استان پرتردد کشور است و ۱۸ درصد ترافیک کشور را نیز دوش می‌کشد.

توپوگرافی و ناهمواری‌ها

رشته کوه البرز

رشته‌کوه‌های البرز همچون دیواری بلند استان مازندران را از کرج جدا کرده‌است. کرج در دامنهٔ جنوبی البرز مرکزی قرار دارد که یکی از مرتفع‌ترین بخش‌های رشته کوه البرز است.

البرز مرکزی دارای ۳۳۰ کیلومتر طول و دارای عرض متوسط ۸۵ کیلومتر است و نسبت به دو قسمت دیگر البرز (غربی و شرقی) مرتفع‌ترین کوه‌ها و پرآب‌ترین رودخانه‌ها در آن قرار دارند.

قله‌های مهم اطراف کرج

برخی از قله‌های مهم در محدوده شمالی کرج و البرز مرکزی عبارتند از:

دماوند (۵٬۶۱۰ متر) – بلندترین قله ایران و خاورمیانه

علم‌کوه (۴٬۸۵۰ متر)

توچال (۳٬۹۶۴ متر)

قله کردان (۱٬۹۹۷ متر) – در نزدیکی کرج

بلندترین قله در حوزه شهرستان کرج، کوه ونتار با ارتفاع ۳٬۹۴۱ متر از سطح دریا است که در ۷ کیلومتری شمال آسارا واقع شده‌است.

دره‌ها و گذرگاه‌ها

دهستان کرج در میان دره‌های پرپیچ و خم البرز و در اطراف جاده چالوس قرار دارند. از تونل کندوان تا روستا مراد تپه در غرب اشتهارد، حوزهٔ فرمانداری کرج را تشکیل می‌دهد.

زمین‌شناسی و زمین‌ساخت

ساختار زمین‌شناسی

کرج در پهنهٔ البرز مرکزی قرار دارد که از رسوبات دوران‌های اول تا سوم زمین‌شناسی و طی حرکاتی در دوران چهارم شکل گرفته‌است. نواحی شمالی این شهرستان را کوه‌های البرز مرکزی و دره رودخانه کرج پوشانیده که به ارتفاع آن رو به شمال افزوده می‌شود.

گسل‌ها و خطر زمین‌لرزه

کرج در یکی از مناطق لرزه‌خیز ایران واقع شده و گسل‌های فعال متعددی در اطراف آن وجود دارد:

گسل ماهدشت - جنوب کرج: این گسل که نخستین بار در سال ۱۳۷۷ شناسایی شد، دارای سازوکار فشاری همراه با مؤلفه راستا لغز است و می‌توان این گسل را ادامه شرقی گسل جنوب اشتهارد از پهنه گسلی ایپک برشمرد. این گسل مسبب زمین‌لرزهٔ ۵٫۲ ریشتری ۲۹ آذر ۱۳۹۶ (ملارد-مشکین‌دشت) بود.

گسل اشتهارد: یک گسل فعال و مهم در جنوب البرز با امتداد شمال‌غربی-جنوب‌شرقی از جنوب اشتهارد تا غرب قزوین کشیده شده‌است. این گسل از نوع معکوس با مؤلفه راستبر است.

وضعیت لرزه‌خیزی: استان البرز سال‌هاست در انتظار زلزله‌ای ویرانگر با قدرت بالای هفت ریشتر به سر می‌برد. نوعی سکون لرزه‌ای در طی قرن اخیر در منطقه کرج و اطراف آن حاکم بوده‌است که این امر نگرانی کارشناسان را برانگیخته‌است.

عوامل افزاینده آسیب‌پذیری لرزه‌ای کرج:

تراکم بالای خانه‌ها و جمعیت

نبود فضای باز کافی برای کمک‌رسانی

وجود ساختمان‌های غیرمقاوم

سطح بالای آب زیرزمینی در برخی نقاط

دانه‌ریز بودن خاک

آبرفتی بودن رسوبات

آب و هوا

طبقه‌بندی اقلیمی

بر اساس طبقه‌بندی اقلیمی کوپن، کرج دارای اقلیم نیمه‌خشک سرد (BSk) است. این اقلیم در گروه B (اقلیم‌های خشک) و زیرگروه S (نیمه‌خشک یا استپی) با حرف آخر k (سرد) قرار دارد.

ویژگی‌های اقلیمی کرج

منطقهٔ کرج به لحاظ اقلیمی تحت تأثیر سه عامل اصلی قرار دارد:

ارتفاعات البرز و درهٔ چالوس: موجب خنک و مرطوب‌تر شدن این منطقه نسبت به تهران می‌گردد نزدیکی به ارتفاعات شمالی: علت اختلاف دمای کرج نسبت به تهران (به‌خصوص در شب‌ها) به سبب سرد شدن شبانهٔ این دامنه‌ها و وزش باد کوه به دشت است دور بودن از دشت کویر: موجب برودت و رطوبت بیشتر این منطقه نسبت به تهران در فصول مختلف سال، به‌ویژه در تابستان می‌گردد

سیستم‌های جوی مؤثر

در مقیاس کلی منطقهٔ کرج همانند سایر بخش‌های استان البرز در فصول سرد سال متأثر از سیستم‌های شمالی، شمال‌غربی، غربی و به‌ویژه جنوب‌غربی بوده و ریزش‌های جوی آن که از ماه‌های آبان و آذر آغاز و تا اواسط اردیبهشت ماه ادامه دارد.

بارش

برخی از مشخصه‌های بارندگی کرج (بر اساس ایستگاه تحقیقات هواشناسی کشاورزی کرج در دورهٔ آماری ۱۳۵۰ تا ۱۳۸۰):

میانگین بارندگی سالیانه: ۲۵۱ میلی‌متر (بر اساس دورهٔ آماری ۱۳۵۱–۲۰۱۰) تا ۲۶۵ میلی‌متر (بر اساس آرشیو هواشناسی)

ضریب تغییرات: ۲۴٫۱ درصد

حداقل بارش سالانه: ۸۹٫۳ میلی‌متر

حداکثر بارش سالانه: ۳۷۴٫۴ میلی‌متر

توزیع فصلی بارش:

فصل زمستان: ۴۲٫۳ درصد (بیشترین سهم)

فصل بهار: حدود ۳۵ درصد

فصل پاییز: حدود ۲۱ درصد

فصل تابستان: ۱٫۵ درصد (کمترین سهم)

بارش‌های تابستانه: گاهی اوقات برخورد دو تودهٔ هوای گرم جنوبی و نسبتاً سرد و مرطوب شمالی که در سطوح فوقانی ناحیهٔ البرز صورت می‌گیرد، موجب می‌گردد که ابرهای جوششی بسیار فعال در منطقه پدید آمده و ریزش‌های رگباری شدیدی را به‌وجود آورد که غالباً همراه با سیل است.

دما

میانگین دمای سالیانه: ۱۴٫۱ درجهٔ سانتی‌گراد

حداقل مطلق دما: ۲۰- درجهٔ سانتی‌گراد

حداکثر مطلق دما: ۴۲+ درجهٔ سانتی‌گراد

گرم‌ترین ماه: تیر با میانگین ۲۶٫۰ درجهٔ سانتی‌گراد

سردترین ماه: دی با میانگین ۱٫۲ درجهٔ سانتی‌گراد

یخبندان: میانگین تعداد روزهای یخبندان با آستانه‌های مختلف:

آستانه صفر درجه: ۷۶ روز

آستانه ۵- درجه: ۲۴ روز

آستانه ۱۰- درجه: ۷ روز

رطوبت و تبخیر

میانگین سالیانهٔ رطوبت نسبی: ۵۲ درصد

حداکثر رطوبت نسبی: ۷۲ درصد

حداقل رطوبت نسبی: ۳۸ درصد

تبخیر:

جمع تبخیر سالیانه (از تشت کلاس A): ۲٬۱۸۴ میلی‌متر

کمترین تبخیر ماهانه (دی): ۲۶ میلی‌متر

بیشترین تبخیر ماهانه (تیر): ۳۷۵ میلی‌متر

مجموع سالیانهٔ تبخیر-تعرق پتانسیل گیاه مرجع (به روش پنمن مانتیث): ۱٬۳۰۷ میلی‌متر

آفتاب

میانگین ساعات آفتابی سالیانه: ۲٬۸۹۹ ساعت

منابع آبی

رودخانه کرج

رودخانه کرج یکی از پرآب‌ترین رودخانه‌های دامنهٔ جنوبی البرز است که نقش حیاتی در تأمین آب منطقه دارد.

مشخصات فیزیکی:

طول: ۷۵ کیلومتر

عرض: ۵ تا ۸ متر (در برخی نقاط تا ۱۵ متر)

عمق متوسط: ۱ تا ۲ متر

دبی متوسط: ۱۷ مترمکعب در ثانیه (در تابستان و پاییز کمتر و در زمستان و اوایل بهار بیشتر)

سرچشمه و مسیر: رودخانه کرج از کوه کلون‌بستک (با ارتفاع ۴٬۰۰۴ متر) در بلندی‌های خرسنگ سرچشمه می‌گیرد. این رودخانه پس از گذر از سد امیرکبیر (سد کرج)، از حاشیهٔ شرقی شهر کرج می‌گذرد و پس از سیراب نمودن دشت‌های کرج و شهریار به رودخانه جاجرود می‌پیوندد و در نهایت به دریاچه نمک در نزدیکی قم منتهی می‌گردد.

سرشاخه‌های مهم: از مهم‌ترین سرشاخه‌های رودخانه کرج می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:

چاران

سرزیارت

گوراب

ارنگه

هفت‌چشمه

آدران دوران

خوزنکلا

دیزین

ولایت‌رود

سیجان

کندررود

نشتارود

کسیل

گرماب

سرنسا

وارنگه‌رود

سد امیرکبیر (سد کرج)

سد امیرکبیر که سد کرج نیز نامیده می‌شود، در ۲۵ کیلومتری شمال شهر کرج و کنار جادهٔ چالوس بر رودخانه کرج احداث شده‌است. این سد در سال ۱۳۴۲ (۱۹۶۳) به بهره‌برداری رسید و اولین سد چندمنظورهٔ ایران است.

مشخصات فنی:

طول دیواره: ۱۹۰ متر

ارتفاع دیواره: حدود ۱۸۰ متر

عرض دیواره: ۸ متر

حجم اولیه مخزن: ۲۰۵ میلیون متر مکعب

حجم واقعی فعلی (پس از ۶۳ سال بهره‌برداری): ۱۸۰ میلیون متر مکعب

حجم مرده سد: ۱۰ میلیون متر مکعب

آورد سالانه اولیه رودخانه: ۴۷۰ میلیون متر مکعب

قدرت نیروگاه برق‌آبی: ۹۰ مگاوات

اهداف سد:

تأمین آب آشامیدنی شهر تهران و کرج آبیاری ۵۰٬۰۰۰ هکتار زمین‌های کشاورزی کرج تولید برق کنترل سیلاب پرورش ماهی (قزل‌آلا، ماهی سفید و ماهی سیاه) گردشگری وضعیت بحرانی فعلی: در پاییز ۱۴۰۴، سد امیرکبیر دچار افت شدید ذخیرهٔ آب شد و به بدترین وضعیت ۶۳ سال اخیر خود رسید.

علل بحران:

افت شدید بارش

خشکسالی پنج ساله اخیر

افزایش برداشت

تغییرات اقلیمی

منابع آب زیرزمینی

کرج از منابع آب زیرزمینی نیز برخوردار است، اما برداشت بی‌رویه و افزایش جمعیت موجب افت سطح آب‌های زیرزمینی و ایجاد فرونشست زمین در برخی مناطق شده‌است.

خاک و پوشش گیاهی

خاک

خاک‌های منطقه کرج عمدتاً آبرفتی و از نوع دانه‌ریز هستند که حاصل فرسایش و رسوب‌گذاری رودخانه‌های منطقه می‌باشند. این نوع خاک در برخی نقاط موجب افزایش آسیب‌پذیری لرزه‌ای شده‌است.

پوشش گیاهی

استان البرز به لحاظ وضعیت خاص توپوگرافی و اقلیمی، از غنای کم‌نظیر پوشش گیاهی برخوردار بوده و بیش از ۷۰۰ گونه گیاهی متعلق به ۲۰۰ جنس از گیاهان اصلی شناسایی شده که نشان‌دهنده پوشش گیاهی بسیار غنی این خطّه است.

جنگل‌ها: در استان البرز ۴٬۱۸۲ هکتار پوشش جنگلی (با احتساب درختچه‌زار و بیشه‌زارهای طبیعی) وجود دارد که به دو قسمت عمده تقسیم می‌شود:

۱. جنگل‌های طبیعی: جنگل‌های طبیعی استان البرز در ارتفاعات کرج، ساوجبلاغ و طالقان دیده می‌شود و در گذشته انبوه‌تر بوده اما به دلیل بهره‌برداری‌های بی‌رویه، از مساحت آن‌ها کاسته شده‌است.

مهم‌ترین گونه‌های گیاهی جنگل‌های طبیعی:

بادام کوهی

انجیر

ارس

پسته کوهی

داغداغان

زالزالک

بید

ازگیل

گون

درمنه

تمشک

زرشک

۲. جنگل‌های دست‌کاشت: به منظور پاکیزگی هوا، جلوگیری از توسعه بی‌رویهٔ شهرها، جلوگیری از وقوع سیل و فرسایش خاک و ایجاد گردشگاه، در بخش‌های مختلف استان جنگل‌های دست‌کاشت ایجاد شده‌است.

مهم‌ترین گونه‌های گیاهی جنگل‌های دست‌کاشت:

اقاقیا

زبان گنجشک

تاغ

گز

گون

پارک‌های جهان‌نما و هلجرد از جمله جنگل‌های دست‌کاشت استان البرز می‌باشند.

مراتع و علفزارها: در حدود ۵۱٬۷۲۱ هکتار از اراضی استان البرز از زمین‌های کویری و مرتعی پوشیده شده که در نظرآباد و اشتهارد واقع شده‌اند.

روند تغییرات پوشش گیاهی: مطالعات نشان می‌دهد که در سه دهه اخیر، از میزان پوشش گیاهی کاسته شده و به سطح اراضی بدون پوشش اضافه گردیده‌است. در مورد تغییر طبقات کاربری اراضی، از سطح اراضی کشاورزی کاسته شده و بر سطح اراضی مسکونی افزوده شده‌است.

محیط زیست و چالش‌های زیست‌محیطی

کرج با چالش‌های زیست‌محیطی متعددی روبه‌روست که در بخش دوران معاصر به تفصیل بررسی شده‌اند، از جمله:

آلودگی هوای شدید

بحران آب (کاهش ۷۳٪ ذخایر سد کرج در مهر ۱۴۰۴)

فرونشست زمین

کاهش پوشش گیاهی و توسعه بی‌رویه شهری

جمعیت‌شناسی

جمعیت

جمعیت تاریخی و روند رشد

شهر کرج یکی از پویاترین شهرهای ایران از نظر رشد جمعیت بوده و در طول هفت دهه گذشته، شاهد رشدی چشمگیر و بی‌سابقه در جمعیت خود بوده‌است. کرج که در سال ۱۳۳۵ شهری کوچک با جمعیتی حدود ۱۴ هزار نفر بود، در سال ۱۳۹۵ به ۱٬۵۹۲٬۴۹۲ نفر رسیده و براساس برآورد سال ۱۴۰۴ جمعیت آن به ۱٬۸۲۵٬۰۰۰ نفر افزایش یافته‌است.

کرج در حال حاضر چهارمین شهر پرجمعیت ایران پس از تهران، مشهد و اصفهان است و با احتساب جمعیت حومه و کلان‌شهر، جمعیت منطقۀ شهری کرج به ۱٬۹۷۳٬۴۷۰ نفر (سال ۱۳۹۵) می‌رسد. در سطح منطقه‌ای، کرج بیست و دومین کلان‌شهر پرجمعیت خاورمیانه محسوب می‌شود.

نرخ رشد جمعیت

یکی از ویژگی‌های برجسته کرج، نرخ رشد جمعیتی بسیار بالای آن در دهه‌های ۱۳۴۵ تا ۱۳۶۵ است. در دورۀ ۱۳۴۵–۱۳۵۵، شهر کرج با نرخ رشد سالانۀ ۱۲٫۰۴ درصد و در دورۀ ۱۳۵۵–۱۳۶۵ با نرخ رشد ۱۶٫۰۶ درصد، بالاترین نرخ رشد جمعیتی را در بین شهرهای بزرگ ایران تجربه کرد. این رشد سریع عمدتاً ناشی از مهاجرت انبوه از نقاط مختلف کشور به کرج بوده‌است.

جمعیت کرج طی دورهٔ ۶۰ سالهٔ ۱۳۳۵–۱۳۹۵ بیش از ۱۰۰ برابر شده‌است، که این رشد را به یکی از سریع‌ترین رشدهای شهری در جهان تبدیل می‌کند.

از دهه ۱۳۷۰ به بعد، نرخ رشد جمعیت کرج کاهش یافته و به ۳ تا ۴ درصد در سال رسیده‌است. در سال ۱۳۹۵، برای نخستین بار نرخ رشد جمعیت کرج منفی (−۰٫۲۸ درصد) شد که نشان‌دهندۀ کاهش جمعیت یا کُندی شدید رشد است. این کاهش ممکن است ناشی از افزایش هزینۀ زندگی، کاهش کیفیت زندگی شهری، آلودگی هوا و مهاجرت معکوس به شهرهای اطراف باشد.

استان البرز، که مرکز آن کرج است، در مقطع ۱۳۸۵–۱۳۹۰ با نرخ رشد جمعیتی ۳٫۰۴ درصد در سال، بالاترین نرخ رشد را در بین استان‌های ایران داشته‌است. طبق برآوردهای اخیر، استان البرز همچنان با نرخ رشد ۲٫۴ درصد در سال یکی از بالاترین نرخ‌های رشد جمعیتی را در کشور دارد.

تراکم جمعیتی

بر اساس داده‌های سال ۱۳۷۵، تراکم جمعیتی شهرستان کرج ۴۷۳٫۵ نفر در کیلومتر مربع بوده‌است که در مقایسه با میانگین کشوری (۳۶ نفر)، شهرستان کرج از جمله پرتراکم‌ترین شهرستان‌های کشور محسوب می‌شود. تراکم جمعیتی استان البرز نسبت به وسعت آن بیش از چهار برابر میانگین کشوری است.

بر اساس برآورد ظرفیت‌ها، جمعیت استان البرز باید ۷۰۰ هزار نفر باشد، اما امروزه نزدیک به چهار میلیون نفر در این استان زندگی می‌کنند. حتی در برخی مناطق، ظرفیت زیستی ۱۹ برابر ظرفیتی است که برای آن تعریف شده و فردیس پرتراکم‌ترین منطقه در کشور به لحاظ جمعیتی است.

ساختار جمعیتی

بُعد خانوار

بر اساس آخرین سرشماری سال ۱۳۹۵، بُعد خانوار (میانگین تعداد افراد در یک خانوار) در شهر کرج برابر با ۳٫۱ نفر است. این رقم نشان می‌دهد که یک خانوادۀ معمولی در کرج تنها یک یا دو فرزند دارد. این بُعد خانوار مشابه میانگین کشوری (۳٫۲ نفر) است و بازتابی از کاهش نرخ باروری در مناطق شهری ایران است.

تعداد خانوارهای شهر کرج در سال ۱۳۹۵ برابر با ۵۰۸٬۴۲۰ خانوار بوده‌است.

نسبت جنسی

نسبت جنسی در شهر کرج بر اساس سرشماری ۱۳۹۵ برابر با ۱۰۲ مرد به ازای هر ۱۰۰ زن است، که نشان‌دهندۀ تعادل نسبی بین دو جنس است. این نسبت مشابه نسبت جنسی کل ایران است.

ساختار سنی

ساختار سنی جمعیت کرج بر اساس سرشماری ۱۳۹۵:

گروه سنی ۰–۱۴ سال (کودکان و نوجوانان): ۲۰٫۳ درصد

گروه سنی ۱۵–۲۹ سال (جوانان): ۲۳٫۶ درصد

گروه سنی ۳۰–۶۴ سال (بزرگسالان): ۵۰٫۲ درصد

گروه سنی ۶۵ سال و بالاتر (سالمندان): ۶٫۰ درصد

این ساختار نشان می‌دهد که کرج دارای جمعیت نسبتاً جوان است، به‌طوری که حدود ۷۴ درصد جمعیت در سن کار و فعالیت (۱۵–۶۴ سال) قرار دارند. استان البرز به دلیل مهاجرت‌های داخلی و رشد سریع جمعیت، دارای نسبت بالایی از جوانان در سنین ۱۵ تا ۲۹ سال است، که نشان‌دهندۀ پتانسیل بالای نیروی کار در این استان است.

با این حال، ساختار سنی جمعیت البرز نشان‌دهندۀ جوانی نسبی است، اما نشانه‌هایی از حرکت به سمت پیری جمعیت نیز مشاهده می‌شود. این روند با کاهش نرخ باروری و افزایش امید به زندگی همراه است.

نرخ باروری

نرخ باروری کلی (TFR) در ایران به ۱٫۶ فرزند به ازای هر زن کاهش یافته که کمتر از سطح جانشینی (۲٫۱ فرزند) است. اگرچه داده‌های خاص نرخ باروری در کرج محدود است، اما گزارش‌ها حاکی از کاهش تمایل به فرزندآوری در این استان به دلیل سبک زندگی شهری و هزینه‌های بالای زندگی است.

مشکلات اقتصادی، اشتغال و افزایش سن ازدواج نقش مهمی در کاهش نرخ باروری در البرز داشته‌است.

مهاجرت و شهرنشینی

مهاجرپذیری

کرج پس از تهران، بزرگ‌ترین شهر مهاجرپذیر ایران بوده‌است و به همین دلیل به آن لقب «ایران کوچک» داده شده‌است. بخش قابل توجهی از جمعیت استان البرز به واسطۀ مهاجرت داخلی افزایش یافته‌است.

البرز به دلیل موقعیت جغرافیایی (نزدیکی به تهران و قرارگیری در دامنه‌های البرز)، آب‌وهوای مناسب، و فرصت‌های اقتصادی، یکی از مقاصد اصلی مهاجرت داخلی و حتی خارجی است. این مهاجرپذیری به افزایش تراکم جمعیتی منجر شده و ساختار قومیتی متنوعی شامل اقوام پارسی، کرد، لر، بختیاری، و آذری ایجاد کرده‌است.

در دهه‌های ۱۳۵۵ تا ۱۳۶۵، استقرار صنایع، شرکت‌ها و مراکز آموزشی و تحقیقاتی متعدد در محور تهران-کرج، زمینه‌ساز ورود سیل عظیم مهاجران از گوشه و کنار کشور به این منطقه شده‌است.

الگوهای مهاجرتی

براساس مطالعات مهاجرت داخلی در ایران:

در طول ۶۰ سال گذشته، شهرهای کرج، مشهد، قم و اهواز به ترتیب بیشترین رشد جمعیتی را تجربه کرده‌اند.

در دورۀ ۱۳۵۵–۱۳۶۵، بیش از ۱٫۲ میلیون نفر به منطقۀ شهری تهران-کرج مهاجرت کردند.

طی دوره‌های ۱۳۵۵–۱۳۹۵، مهاجرت به کرج عمدتاً از نوع شهری–شهری بوده و نه روستایی–شهری.

بیشترین نرخ مهاجرت در بازۀ سنی ۲۰–۳۴ سال (سن فعالیت، اشتغال، تحصیل و ازدواج) رخ داده‌است.

در سال‌های اخیر، براساس برآوردهای جمعیتی، ۵۸ درصد از کل مهاجران داخل سرزمین به سمت استان تهران و البرز هدایت شده‌اند.

شهرنشینی

میزان شهرنشینی در استان البرز از بالاترین‌های کشور است. براساس سرشماری ۱۳۹۵، حدود ۹۰ درصد جمعیت استان البرز در مناطق شهری زندگی می‌کنند. این رقم بالاتر از میانگین کشوری (۷۴ درصد) است و نشان‌دهندۀ ماهیت شهری و مدرن این استان است.

استان‌های قم، تهران و البرز به ترتیب بیشترین نرخ شهرنشینی را در کشور دارند.

پیامدهای مهاجرت و رشد سریع

مهاجرت انبوه و رشد سریع جمعیت در کرج منجر به مشکلات متعددی شده‌است:

گسترش افقی بی‌رویه و پراکندگی شهری

فشار بر زیرساخت‌های شهری و خدمات عمومی

افزایش آلودگی هوا

کمبود مسکن و افزایش قیمت مسکن

ترافیک شدید و مشکلات حمل‌ونقل

کاهش اراضی کشاورزی و فضای سبز

تخریب محیط‌زیست

نابرابری اجتماعی-اقتصادی

بافت شهری نامنسجم و پاره‌پاره

شهر کرج بافتی نامنسجم و پراکنده و به‌لحاظ اجتماعی نیز، جمعیتی بسیار ناهمگون از طوایف، اقوام و جمعیت‌هایی با ریشه و خاستگاهی به وسعت سرتاسر ایران دارد.

اقوام و ترکیب قومی

تنوع قومی

کرج از تنوع قومی بسیار بالایی برخوردار است. استان البرز به دلیل مهاجرت بالای خود همواره زادگاه انواع اقوام بوده و نقطه قوت آن ترکیب قومیتی است.

در طول سالیان گذشته، اقوام مختلفی به این استان مهاجرت کرده‌اند که هر کدام به زبان یا لهجۀ خود صحبت می‌کنند. از اقوام ساکن در استان می‌توان به قوم‌های لر، کرد، گیلک، یزدی، ترک (آذری)، مازندرانی و خوزستانی اشاره کرد که به‌صورت غیرمتمرکز در نقاط مختلف استان ساکن هستند.

زبان و گویش

زبان رسمی

زبان فارسی زبان رسمی و رایج‌ترین زبان بین اقوام مختلف کرج می‌باشد. این زبان گویش اصلی شهر کرج است و برای ارتباط بین اقوام مختلف به‌کار می‌رود.

گویش کرجی

گویش کرجی گویشی از خانوادۀ گویش‌های فارسی-مازندرانی است که توسط بومیان شهرستان‌های فردیس، ساوجبلاغ و کرج به‌کار می‌رود. گویش کرجی زبان بومی نواحی مرکزی و جنوبی شهرستان کرج می‌باشد.

ریشۀ دقیق گویش کرجی مشخص نیست، اما این گویش منطقۀ البرز شمالی از اوشان، فشم، سولقان و شمشک تا کندر، شهرستانک، برغان و دیگر روستاهای دامنۀ رشته‌کوه‌های البرز را در بر می‌گیرد. این گویش در محلات مختلف کرج همچون حصار، سرجوب، وسیه، بیلقان، مصباح، سرحدآباد، کلاک، سیاکلان، آتشگاه، دوروان، گوهردشت، ده کرج و غیره به‌کار می‌رود.

گویش کرجی برگرفته از گویش و زبان مادی البرزی است و با دیگر همسایگان شمالی (استان‌های مازندران و گیلان) به لحاظ دستوری و واژگان، لغات مشترکی دارد. گویش مادی البرزی عاری از کلمات عربی، ترکی و دیگر زبان‌های رایج در این حوالی است.

نخستین کار علمی-پژوهشی دربارۀ گویش کرجی توسط محققان ایرانی انجام شده‌است.

گویش شمیرانی (شمالی)

گویش شمیرانی (یکی از گویش‌های زبان مازندرانی) بیشتر توسط بومی‌های شمال شهرستان کرج استفاده می‌شود.

زبان تاتی

زبان تاتی بیشتر توسط بومی‌های شهرستان اشتهارد استفاده می‌شود و به زبان‌های گیلکی، تالشی، کردی و اوستایی شباهت دارد.

همچنین تاتی طالقانی گویش مردم بومی شهرستان طالقان، جوستان و آبادی‌های فشندک، اوانک، کردان و... است. جلال آل‌احمد که خودش اصالتاً اهل شهرستان طالقان بوده، زبان مردم البرز را تاتی می‌دانسته‌است.

دیگر زبان‌ها

به دلیل تنوع قومی، زبان‌ها و گویش‌های دیگری نیز در کرج رایج است، از جمله:

آذری (ترکی آذربایجانی)

کردی

گیلکی

لری

چالش‌های جمعیتی

بحران جمعیتی و کاهش باروری

استان البرز در شرایطی با بحران جمعیتی دست‌وپنجه نرم می‌کند که ناشی از کاهش شدید نرخ باروری است. با نرخ باروری فعلی زیر سطح جانشینی (۱٫۶ فرزند)، استان در آیندۀ نزدیک با پیری جمعیت و کاهش نسبت جمعیت فعال روبه‌رو خواهد شد.

فشار بر زیرساخت‌ها

با وجود ظرفیت زندگی برای ۷۰۰ هزار نفر، اکنون بیش از چهار میلیون نفر در استان البرز زندگی می‌کنند. این امر فشار عظیمی بر زیرساخت‌های شهری، منابع آب، سیستم حمل‌ونقل، مسکن و خدمات عمومی وارد کرده‌است.

نیاز به برنامه‌ریزی جامع

جوانی جمعیت و نرخ رشد بالای استان البرز نیازمند برنامه‌ریزی جامع برای تأمین نیازهای این گروه سنی است. ایجاد فرصت‌های شغلی، ارتقای سطح آموزش، توسعۀ امکانات تفریحی و فرهنگی و توجه به چالش‌های اجتماعی می‌تواند به بهبود وضعیت جوانی جمعیت در این استان کمک کند.